Ruim tien jaar ben ik bezig om mijn plek te vinden in een snel veranderende wereld. Met behulp van nieuwe (communicatie)technologie een bijdrage leveren aan een duurzame wereld, dat is mijn droom. Een wereld waarin we communicatietechnologie gebruiken om kennis te delen, en mensen, geld en ideeën aan elkaar te verbinden. Een wereld waarin iedereen kan meedoen en kansen kan pakken om hun wereld en die van hun omgeving te verbeteren. Als online marketeer, communitymanager, projectleider en bedrijfseigenaar werken op het snijvlak van communicatie, technologie en duurzaamheid is ronduit fascinerend, maar soms ook erg vermoeiend als je bij wilt blijven.

Continu kansen zien

Mijn hoofd draait soms overuren. Continu kansen zien voor mensen, organisaties en systemen. Op de hoogte willen blijven van wat er allemaal gaande is in die veranderende wereld. Om dan ook nog te bedenken hoe dat het hoofd te bieden als werkgever, werknemer, vader en inwoner. Dat neemt soms de aandacht weg bij wat er écht moet gebeuren thuis en op het werk. Ik moet dus wel iets gaan veranderen. Ik lees veel, luister veel en ontmoet veel mensen. Mensen die net als ik bezig zijn om met veranderingen in hun directe omgeving uiteindelijk een klein beetje bij te dragen aan die andere duurzame wereld. De paradox is eigenlijk dat ik niet iets wil veranderen omdat ik er zoveel plezier aan beleef. Aan het vinden van nieuwe informatie en mensen. Maar het moet wel effectief blijven om bij te blijven in mijn werk en privé en toch de juiste resultaten te bereiken. Dus ik ga op zoek naar nieuwe manieren om de combinatie tussen werken, privé en mijn persoonlijke ontwikkeling te verbeteren.

Na het zuur komt het zoet?

Eind 2014 kreeg ik een burn-out. Dat resulteerde in een droom. Wonen met een gezinnetje in mijn geliefde Achterhoek en blijven werken aan een andere samenleving. De jaren daarna probeerde ik als ondernemer om de situatie te creëren waarin ik direct kon bijdragen aan die verandering, mezelf voortdurend kon prikkelen met nieuwe ontmoetingen en kennis. Daarnaast zocht ik naar een manier van werken waarbij ik thuis en werk kon combineren op een manier waar ik me prettig bij voel. Met aandacht en liefde voor alles wat ik doen.

Soms duurt het even voor je je draai vindt. Ervaringen uit het verleden maken je soms blind voor de unieke omstandigheden waarin jezelf bevindt. Ook mis je daardoor soms de kansen die je ziet voor jezelf. De afgelopen drie jaar was ik zo bezig met wat er ‘buiten’ gebeurde, dat ik te weinig aandacht had voor aan de verandering in mijzelf. Ik werkte weliswaar op vergelijkbare plekken, maar zag de wereld sneller veranderen dan de omgeving waarin ik werkzaam was. En ik wilde daarbij betrokken zijn. Maar als je ‘daar’ bent, kun je niet ‘hier’ zijn. En in het hier moeten er resultaten worden neergezet zowel thuis als op het werk. Dat leidt tot soms tot onbegrip van je omgeving. Vooral is je te snel wilt gaan. Het gaat me wel steeds beter af en geeft goede energie.

Focus op het werk

De komende tijd hoop ik me qua werk maar op een ding te richten: een optimale website neerzetten voor professionals die werken aan een regionale energiestrategie. Een plek waar gebruikers inspiratie vinden, elkaar ontmoeten en ontdekken en die ondersteuning biedt bij het maken van verschil in de energietransitie. Deze focus heb ik nodig om de kansen te pakken die er liggen voor mezelf als professional. In de huidige werkomgeving komen namelijk dingen samen die mij helpen om beter te worden. Er wordt gewerkt aan de ondersteuning van de energietransitie met een team dat vol zit met kennis en ervaring waar ik veel van kan leren. Daarnaast werk ik samen met een andere groep van professionals die bouwen aan communities rondom vergelijkbare opgaven in de energietransitie. Ook daar voel ik me verbonden mee. Kennis delen om een beter product te bouwen.

Nieuwsgierig blijven

Onder tussen blijf ik nieuwsgierig om mij heen kijken naar de wereld om me heen. Ik hoop nog meer te leren over nieuwe technologieën, manieren van communiceren en hoe verandering te realiseren door meer geduld te hebben. En ik hoop die kennis en ervaring te delen. Hier op dit blog, en als ik het echt op mijn heupen krijg in een podcast of video. Mijn overpeinzingen over wat ik zie en beleef, en waar ik de kansen zie. In gesprek met mezelf en met mijn netwerk. In het werk en privé de focus op het hier en nu, maar met een schuin oog naar de toekomst.

Als je continue kansen ziet is geduld een schone zaak. Het is je enige redding en maakt het minder vermoeiend. Mijn droom, die ik toen zag, wordt steeds meer werkelijkheid: ik woon in de Achterhoek met twee heerlijke jonge kinderen en een geweldige vriendin. En ik ondersteun met mijn werk de energietransitie, en probeer bij te dragen aan verandering die ertoe doet. Sinds ik die droom op papier zetten in een notitieboekje zijn er bijna vijf jaar verstreken. Het was niet altijd makkelijk, en soms nog steeds niet. Maar ik mag tevreden zijn met wat ik nu heb. Het helpt om te reflecteren en dit nu zo eens online te zetten. Dat maakt het af en voelt beter.